آشنایی با قراردادهای هوشمند
قرارداد هوشمند نوعی قرارداد کامپیوتری است که انجام معاملات هوشمند را نسبت به گذشته آسانتر کرده است. شما با استفاده از این قراردادها به راحتی میتوانید تراکنشهای معتبر خودتان را بدون هیچگونه واسطهای انجام دهید. البته در قراردادهای هوشمند تراکنشها کاملاً قابل پیگیری هستند. به عبارتی شما با استفاده از این قرارداد میتوانید شخص سوم را از معاملات خودتان کنار بگذارید و با طرف مقابل به صورت مستقیم به تجارت بپردازید. قرارداد هوشمند کمک میکند، سزمایههای ارزشمند شما در فرایندی شفاف و با امنیت کامل تبادل پیدا کنند. این قراردادها به صورت خودکار تمامیتعهدات را انجام میدهند. در قراردادهای هوشمند بندهای قرارداد توسط طرفین معامله مشخص میشود. برای اولین بار قراردادهای هوشمند در دهه ۹۰ میلادی معرفی شدند. اما از زمانی که بلاک چین برای مبادلات ارز دیجیتال طراحی شد این قراردادها کاربردهای خودشان را بیشتر نشان دادند. در ادامه مزایا و معایب این قراردادها را مورد بررسی قرار میدهیم.
مزایا و معایب قرارداد هوشمند
قرارداد هوشمند، هم مزایایی دارد و هم معایبی در آن دیده میشود. ابتدا به سراغ مزایای اینگونه قراردادها میرویم:
- اولین مزیت مهمیکه قراردادهای هوشمند از آن برخوردار هستند، امنیت است. این قراردادها در تمام بلوکهای شبکه به صورت هوشمند توزیع میشوند. به همین دلیل امکان هیچگونه تغییری در آنها وجود ندارد. همچنین امکان حذف آنها هم مهیا نمیباشد.
- مزیت مهم دیگری که این قراردادها دارند هزینه پایین آنها است. همچنین با استفاده از قرارداد هوشمند سرعت انجام معاملات بالاتر میرود. با توجه به اینکه در این قراردادها شخص ثالث و واسطه حذف میشوند و قرارداد به صورت خودکار اجرا میشود، سرعت آنها به سطح بالایی میرسد. این موضوع در شفافیت قراردادها هم موثر است.
- قراردادهای هوشمند تنوع بسیار زیادی دارد. شما میتوانید بر اساس شرایط مد نظر خودتان یکی از آنها را انتخاب نمایید و حتی بخشی از بندهای آن را مجددا مورد بررسی قرار داده و در صورت لزوم تغییراتی در آنها ایجاد کنید. البته توجه داشته باشید که هر گونه تغییری باید به کمک برنامه نویسان با تجربه انجام شود.
پس از بررسی مزایا و اکنون وقت آن است که معایب این قراردادها را بررسی کنیم:
- اولین عیب بزرگ در قراردادهای هوشمند کدگذاری آنها توسط انسان است. انسان ذاتاً موجودی است که امکان اشتباه در آن وجود دارد. زمانی که شما قرارداد را بر روی شبکه بلاک چین قرار دهید دیگر نمیتوانید در آن تغییر ایجاد کنید. اگر در کدگذاری اشتباه کرده باشید، این اشتباه برای شما گران تمام خواهد شد. در گذشته خطاهای انسانی مثل The DAO در این قراردادها رخ دادهاند که به شدت معروف شدهاند.
- قرارداد هوشمند باید به وسیله برنامهنویسان متخصص نگارش شود. به همین دلیل شما باید هزینه زیادی برای نوشتن کدهای آنها پرداخت کنید. ضمناً شرکتهایی که وظیفه نوشتن قرارداد را بر عهده میگیرند باید با تکنولوژی بلاک چین سازگار باشند.
- قراردادهای هوشمند در برخی شبکهها مثل اتریوم از نظر اجرا مشکلاتی دارند. این مشکلات میتواند بستری را ایجاد کند که هکرها راحتتر بتوانند از ضعف موجود در شبکه استفاده کنند و سرقتهای چند میلیون دلاری داشته باشند. مشکلات موجود در شبکه اتریوم میتواند از نظر امنیتی هم شبکه را با خطر مواجه کند.